Dijabolično trojstvo

Sveto Trojstvo
(Peruđa, XIII vek)

Tokom srednjeg veka Sveto Trojstvo je ponekad predstavljano u ljudskom obličju, sa jednom glavom na kojoj su tri lica, o čemu najbolje svedoči freska nepoznatog autora iz XIII veka u crkvi Svete Agate u Peruđi.
Čovekova duša, koja je stvorena prema Božjem liku, takođe je jedinosušna, ali istovremeno i trostruka po svojim atributima. U njoj se ogleda snaga Oca, dobrota Sina i mudrost Svetog Duha. Međutim, zbog čovekove prirode i nesavršene slobode koja mu je podarena, duša može da upozna, izabere i čini zlo na isti način kao što otkriva, želi i ostvaruje dobro.

Dijabolično trojstvo
(Pariz, XV vek)

Verovatno se zbog toga i Satana, analogno Bogu, prikazivao u ikonografiji kao neka vrsta dijaboličnog trojstva, samo što je za srednjovekovne umetnike zlo bilo više iskvareno nego što je dobrota dobra, pa je na francuskoj minijaturi iz XV veka, koja ukrašava rukopis „Istorije Svetog Graala“ (Histoire du Saint-Graal), Đavo predstavljen sa naglašenim atributima moći: on ne samo što ima tri lica nego se i na donjem delu njegovog tela nalaze tri glave; na grudima još dve; krunisan je sa tri roga, a u desnoj ruci drži skiptar čiji je vrh u obliku troglavog čudovišta.